„Rów Mariański” Jasmin Schreiber

Jasmin Schreiber „Rów Mariański” po śmierci brata popada w depresję. Obwinia siebie i żywi przekonanie, że gdyby pojechała z rodziną na wakacje, a nie wybrała koncert z przyjaciółmi nie doszłoby do wypadku.

Mimo licznych sesji terapeutycznych i czasu jaki upłynął od tragicznego zdarzenia dziewczyna czuje niemoc, bezradność i zobojętnienie. Nie wierzy w możliwość jakiejkolwiek zmiany. Tkwi w czymś na podobieństwo … Rowu Mariańskiego.

„Rów Mariański jest najgłębszym miejscem wszechoceanu. Jedenaście kilometrów lub jedenaście tysięcy metrów w głąb, gdzie nie ma światła, kolorów, niemal zupełnie brakuje tlenu.”

Mimo iż była od brata ponad 10 lat starsza łączyły ich bliskie relacje. Spędzali ze sobą sporo czasu, mieli wspólne upodobania. Paula była biolożką, a Tima interesowały zwierzęta, a przede wszystkim ryby. Jego „najnajnajukachańszą” rybą był beczkook. Według 10-latka wszystko co wiązało się z życiem w morzach i oceanach było „megaodlotowe”.

Paula od dwóch lat każdego dnia przywołuje obrazy chwil wspólnie spędzonych z bratem…

„Byłeś czarodziejem i łowcą przygód, treserem dzikich zwierząt i nurkiem, byłeś orłem bielikiem i chciałeś latać i pływać, i biec, i nurkować i robić to wszystko, aż nadszedł kres.”

Jest przekonana, że …

„Gdyby tęsknota była dyscypliną olimpijską, już dawno zdobyłaby złoto”.

Po kolejnej sesji terapeutycznej po raz pierwszy od pogrzebu daje się przekonać i odwiedza grób Tima. Na cmentarz wybiera się o nietypowej porze, dlatego zabiera ze sobą latarkę i drabinę. Okazuje się, że nie jest sama. Frank, osiemdziesięciotrzyletni staruszek postanawia wykraść urnę swojej przyjaciółki Fridy, której obiecał podróż w góry.

Paula nieoczekiwanie dla samej siebie podejmuje decyzję o dołączeniu do wyprawy. Może dlatego, że góry …

„… są takie nieskończenie wielkie i potężne, a człowiek czuje się taki malutki i ma nadzieję, że to mu coś zrekompensuje. Że ogrom gór da radę wypełnić miejsce po tym kimś i że woda z topniejących lodowców wedrze się w każdą najmniejszą szczelinę i lukę i ponownie napełni wszystko życiem …”

Czy wspólna podróż młodej nieszczęśliwej kobiety i zrzędliwego, irytującego, staruszka to dobry pomysł? Czy Pauli uda się wydostać z ciemności, odrętwienia i największej głębiny świata?

W trakcie wyprawy czeka ich wiele przystanków, rozmów, złośliwych uwag i łez, sporów, spacerów, pogawędek, wieczorów przy kieliszku wina i zwierzeń. Będą się poznawać, docierać, oswajać, aby u kresy podróży dojść do wniosku, że …

Droga czytelniczko, drogi czytelniku jeśli wydaje Ci się, że „Rów Mariański” od Wydawnictwa Otwartego może być historią przygnębiającą, dołującą, łzawą, … nic bardziej mylnego.

Owszem to powieść o radzeniu sobie ze stratą, bólem, żałobą, ale przetykana czułością, troską, przyjaźnią, miłością i humorem.

Piękny język, zachwycająca historia, „odlotowa” okładka.

W tych trudnych, niespokojnych czasach …

„Książka może być doprawdy ostatnią deską ratunku- kiedy ocean życia jest zbyt burzliwy, człowiek chwyta się historii i pozwala im doprowadzić się do bezpiecznej przystani.”

Życzę Wam bezpiecznych przystani i zachwytów nad tą powieścią.

Gorąco polecam.

elemen​

Książka dostępna w naszej Bibliotece: https://www.miescisko-bp.sowa.pl/sowacgi.php?KatID=0&typ=repl&plnk=q__r%C3%B3w+maria%C5%84ski&sort=bytitle&view=1